Baba, çocuğun dış dünyaya açılan kapısıdır. Anne ile bebek arasındaki ilişkiye babanın, yani üçüncü kişinin eklenmesiyle çocuğun zihninde “başkaları” ve “sosyal yaşam” kavramları gelişmektedir. Çocuklar anne ile temel güven duygusunu, baba ile de toplumsallaşmayı, yani sosyal normlara uymayı, paylaşmayı ve problem çözmeyi öğrenirler.  Çocuk ilk olarak, annesini baba ile paylaşmayı öğrenir. Yaşamın ilk yılarlıda çocuğun zihninde  “annemle ben bir bütünüm” fantezisi bulunur. Çocuk babanın varlığını fark etmesiyle birlikte annesinin başkalarıyla da ilişki içerisinde olduğunu kavrar. Bunun sonucunda tüm duygusal yatırımını anneye yapmaktan vazgeçer. Böylece, bu vazgeçiş ile birlikte çocukta, başkalarını sevebilme kapasitesi de gelişmeye başlar. Baba, bu ilişkide ne kadar aktif olursa, çocuk da başkalarının varlığını o kadar hızlı kabullenmeyi öğrenir.

Erkek çocuğun baba ile özdeşim kurabilmesi, cinsel gelişimi ve toplumsallaşması açısından değerlidir. Psikoseksüel gelişim kuramına göre erkek çocukları 3 yaş civarında babanın yerini alıp annenin tek sevdiği olmak isterler. Ancak baba ile rekabet gücüne sahip olmadıklarından babayı bir engel gibi algılayarak kıskançlık duyabilirler. Annelerine olan sevgilerinden dolayı babanın onları cezalandıracağından korkabilirler. Daha sonra ise babanın daha güçlü olduğunu fark edip onunla özdeşleşerek, bu süreci atlatırlar. Sağlıklı olan, bu sürecin bu şekilde sona ermesidir. Bu süreçte bir takılma yaşanırsa, cinsel kimlik edinme sürecinde sıkıntılar görülebilir.

Kız çocukları içinse baba hayatlarında tanıdıkları ilk erkektir. Bu nedenle baba ile kurulan ilişki, gelecekte karşı cinsle kurulacak ilişkilerin kalitesini ve şeklini belirlemektedir. Kız çocukların genelde babalarına benzeyen erkekleri eş olarak seçtikleri biliniyor. Örneğin babasını fazlaca idealize eden ve çok fazla yakın bir ilişkide olan kız, ilişkilerinde hep babası gibi birini arıyor ama asla onun gibi birini bulamıyor. Bunun yanında babasından yeterli ilgi ve sevgiyi göremeyen kızlar ise ilişkilerinde, kendilerinden yaşlı ya da daha olgun erkekleri tercih edebilir; babalarından bulamadıkları ilgi ve şefkati bu yolla telafi etmeye çalışabilirler.

Babanın varlığı, çocuğa uyaran yönünden daha zengin bir çevre sağladığından çocukta zeka gelişimine katkıda bulunur. Çocuklar 6. aydan itibaren babalarının sesini, kokusunu daha net ayırt ederler. Anneyle daha çok zaman geçiren çocuk için babanın eve gelişi ve çocukla ilgilenişi yeni bir deneyim alanı sunmaktadır. Bununla birlikte, babası ile ilişkisi iyi olan çocukların hem ders başarısı artmakta hem de okul dışı sosyal yaşantıları daha olumlu etkilenmektedir.

 Babasıyla ilişkileri iyi olan çocuklar, kendine güveni yüksek ve kendini rahatça ifade edebilen yetişkinler olmaktadırlar. Babanın ilgi ve desteğini hissetmek, çocuğun kendi performansına ve yapabileceklerine olan inancını, başarı duygusu ve girişkenliği arttırmaktadır.  

Babayla kurulan sağlıklı bir ilişki, ruh sağlığının tamamlayıcısıdır.  Babayla iyi iletişimin hem çocuklukta hem de yetişkinlikte; psikolojik sorunlara karşı koruyucu etkisi mevcuttur. Babanın sevgisi ve desteği,  çocuğun kendini daha güçlü hissetmesini,  stresle daha etkin bir şekilde  başa çıkabilmesini sağlar.

Özetle, çocuk gelişiminin birçok alanında baba, anne kadar önemli bir role sahiptir. Ayrıca anne ve çocuk arasındaki ilişkide, babanın varlığı, bir denge unsuru olarak da işlev görmektedir 

Çocuğunuzun hayatında koşulsuz sevginiz ve içten rehberliğinizle varlık göstermeniz dileğiyle, tüm babaların Babalar Günü kutlu olsun.